Szanowni Państwo,
przedstawiamy repertuar DKF Klaps w MARCU!

Niezmiennie WTOREK
godzina 18:00 !
Sala Widowiskowa JCK
cena karnetu: 35 zł, wejściówka 15 zł

• Wejściówki na pojedycze film w przedsprzedaży do nabycia w kasie biletowej JCK przy ul. Bankowej 28/30. Kasa czynna od wtorku do piątku w godzinach 13:00 - 18:00 oraz na dwie godziny przed pokazem.
• Przypominamy również o bezwzględnym obowiązku zasłaniania nosa i ust podczas projekcji.

01.03. Piosenki o miłości r. Tomasz Habowski. Polska 2021. 91 min. POKAZ PRZEDPREMIEROWY
Ona jest dziewczyną z bloku w małym mieście, on pochodzi z zamożnej, znanej warszawskiej rodziny. Ona kelneruje i śpiewa o tym, co jej w duszy gra, on marzy o wydaniu płyty, którą utarłby nosa sławnemu ojcu-aktorowi. Poznają się, gdy ona obsługuje przyjęcie, na którym on się bawi. Połączy ich miłość do muzyki, rozdzielą ambicje i marzenia. Kruche uczucie, które rodzi się między nimi, cały czas wystawiane jest na próbę: ona wciąż przed nim ucieka, on potrafi łgać jak z nut. Czy dwa tak różne brzmienia mogą się zestroić? Ile razy w życiu możliwy jest bis? 
Filmweb.pl

08.03. Wszystko poszło dobrze (Tout s’est bien passe) r. Francois Ozon. Francja 2021. 113 min. 
85-letni André (André Dussollier) doznaje udaru i kończy częściowo sparaliżowany w szpitalu. Przyzwyczajony do wygodnego i dynamicznego życia, nie wyobraża sobie bycia zależnym od innych. Prosi swoje córki (Sophie Marceau i Géraldine Pailhas) o zorganizowanie eutanazji, która jest możliwa w Szwajcarii. Kobiety godzą się pomóc upartemu ojcu, po cichu licząc, że ten odzyska głód życia i zmieni decyzję. 
Filmweb.pl

15.03. Ballada o białej krowie (Ghasideh Gave Sefid) r. Maryam Moghadam. Iran 2020. 88 min. 
Życie Miny naznaczyła wielka tragedia, jaką była śmierć jej męża. Codzienność kobiety staje na głowie, gdy się dowiaduje, że Babak został uwięziony, a w konsekwencji stracony za zbrodnię, której nie popełnił. Odpowiedzialne za tę feralną pomyłkę władze chcą zamieść sprawę pod dywan i obok przeprosin oferują bohaterce finansową rekompensatę. Zrozpaczona kobieta rozpoczyna walkę z cynicznym systemem, dążąc do tego, by sprawiedliwość wyszła na jaw. Takie działania wymagają nie tylko siły i determinacji, ale także nakładów finansowych. Gdy sytuacja kobiety oraz jej córki ulega pogorszeniu, do drzwi Miny puka nieznajomy, który przekonuje, że chce spłacić zaciągnięty u jej męża dług. 
Filmweb.pl

22.03. Matki równoległe (Madres pararelas) r. Pedro Almodovar. Hiszpania 2021. 120 min. 
Janis jest doświadczoną fotografką, która poświęca się w pełni pracy zawodowej. Pewnego dnia zachodzi przypadkiem w ciążę z żonatym mężczyzną, co wywraca jej życie do góry nogami. Ana to z kolei pochodząca z rozbitej rodziny młoda dziewczyna, która chciałaby zapomnieć jak najszybciej o chłopaku, który ją zapłodnił. Spotykają się na oddziale porodowym i z miejsca nawiązują silną więź, wzmocnioną faktem, że obie rodzą niemal w tym samym czasie. Matki równoległe to historia dwóch samotnych kobiet, które nie podejrzewają, że losy ich i ich dzieci będą splatały się w zupełnie niespodziewanych momentach ich życia. 
Filmweb.pl

29.03. DAU. Natasza (DAU. Natasha) r. Ilia Chrżanowskij. Rosja / Ukraina / Niemcy / W. Brytania 2020. 145 min. 
Pierwsza część monumentalnego dzieła Ilji Chrżanowskiego jest wprowadzeniem w skonstruowany z niebywałym rozmachem świat DAU. Wstrząsająca, transowa, chwytająca bohaterów i widzów w pułapki długich ujęć Natasza opowiada o samotnej kierowniczce kantyny w zamkniętym mieście-instytucie. Rzecz rozgrywa się w przeciągu kilku dni w 1952 roku, a Chrżanowski czyni nas świadkami dramatycznego uwikłania tytułowej bohaterki. Kamera (kręcono na taśmie 35 mm!) jest jak szpicel niespuszczający oka z Nataszy, kiedy ta wydaje obiady, flirtuje, prowadzi pijackie rozmowy, uprawia seks czy też pijana szarpie się z młodą pomocnicą. Nieświadoma, że jej banalne marzenia o miłości i drobne oszustwa w pracy stanowią pożywkę dla bezwzględnej totalitarnej władzy. DAU odsłania skrupulatnie jej mechanizmy. Na potrzeby filmu na terenie nieczynnego kompleksu wodnego w Charkowie zostało wybudowane miasto-instytut, w którym twórcy zamknęli na wiele miesięcy ochotników: naturszczyków i aktorów. Całość zaś rozrosła się w radykalny, kontrowersyjny eksperyment z pogranicza kina, sztuk wizualnych, psychodramy i nauk społecznych.

Dofinansowane ze środków  Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.